idzie wiosna, idą zmiany – mała metamorfoza u Zosi

Okres małej stabilizacji mamy za sobą. Chyba nie sądziliście, że długo wytrzymam bez zmian w mieszkaniu? 😉 To już pół roku! Tak, za parę dni minie sześć miesięcy od przeprowadzki, a to w moim dorosłym życiu jakiś rekordowy czas bez przemeblowań. Ostatnie miesiące minęły nam na powolnym zadomowianiu się. Od kiedy wstawiliśmy meble i wypakowaliśmy kartony, ocieplamy wnętrza zasłonami, dekoracjami, wypełniamy ściany obrazkami i puste kąty roślinami. I choć przez pierwsze miesiące rzeczywiście nie miałam siły nic przestawiać, to mój niespokojny wnętrzarski duch powoli ożywa. Pół roku to także dobry czas, żeby zaobserwować, co się sprawdza, a co nie. Wiemy już, gdzie brakuje jakiegoś mebla i jakie są deficyty funkcjonalności. Zaczęły się więc drobne roszady, na pierwszy ogień poszedł pokój Zosi, w którym nie sprawdzał się system przechowywania (tak wyglądał tuż po przeprowadzce >> klik)

Nie, żebym się tego nie spodziewała. Nie byliśmy w stanie, ani finansowo, ani organizacyjnie, od samego początku wyposażyć każdego pokoju w idealne meble. Mieliśmy też kilka takich sprzętów, które bardzo lubiliśmy, nie chcieliśmy się ich pozbywać i stanęły gdzieś w tymczasowych miejscach, z myślą, że będziemy jeszcze kombinować. No i wykombinowałam na razie tyle: białą szuflandię (Ikea, niedostępna już) przestawiłam z sypialni do Zośki – idealnie sprawdza się na różne dziewczyńskie drobiazgi, podczas gdy była za mała na moje rzeczy i dość idiotycznie prezentowała na się taka mała na tle pustej ściany. Do sypialni szukam teraz wysokiej, dość płytkiej komody (ktokolwiek widział, ktokolwiek wie?).

U Zosi brakowało też jakiegoś regału, półek, jakichś powierzchni do odkładania pudełek, koszyków, książek i drobiazgów. Metalowa, zamykana szafka, która wylądowała u niej początkowo, była niefunkcjonalna. Mebel jest niski, a drzwiczki zamykane kluczykami, co raczej zniechęca, żeby cokolwiek z niego wyjmować, a jak się już wyjmie, to nie chce się później chować. Czułam, że to się tak skończy, a że szafkę kocham, to skazałam dziecko na kilkumiesięczne użytkowanie, póki nie wymyślę nic lepszego. No i wymyśliłam tak:

ramka na łańcuszku – Jysk

obrazek „Happy” w złotej ramce – Westwing

Narzuta w gwiazdki YoungDeco – Littleroom

Wiele rzeczy wymierzyłam, obmyśliłam i zaplanowałam do mieszkania, włącznie z poprawnie wykonanym projektem kuchni, dobrze zaplanowaną ilością kafli czy szerokością ościeżnic. Ale tu dałam ciała – zamówiłam Zosi narzutę o szerokości materaca, mądralińska. Nietrudno się domyślić, że materiału było na styk i przy każdym ruchu wyłaziło spod niego prześcieradło. Wystarczyło jedno pranie i nawet nieznaczne skurczenie się narzuty sprawiło, że już zawsze coś spod spodu wystawało. Potrzebowaliśmy dużej narzuty, która będzie dobrze zakrywać materac i da swobodę wygodnego korzystania z łóżka w ciągu dnia. Tej nie straszne tarzanie się z siostrą, skoki z koleżanką, czy pokładanie się matką – zawsze przykrywa to, co ma, pięknie się układa i jest bardzo miękka.

Kolekcję YoungDECO z Little Room znałam już od dawna (mamy z tej serii lampę sufitową) nie miałam więc wątpliwości, że jakość będzie świetna. Narzuta jest rzeczywiście bardzo starannie wykonana, gruba, mięsista, pięknie pikowana, wykończona wypustką. Jest dwustronna. Choć drugi wzór jest nieco mniej praktyczny (jasnoróżowe gwiazdki na białym tle), to zawsze jest to jakaś opcja dla odmiany, albo po prostu odroczenia prania do weekendu 😉

Narzuta jest bardzo duża (140 x 205) posłuży więc też na szersze łóżka. Można do niej dokupić pasujące poduszki (i inne akcesoria – lampy stojące, plafony, kinkiety).

Regał drabinka Tommebel – Littleroom

złote ołówki, pastelowe zakreślacze i pachnące gumki do mazania (w „kartonikach”)  to nasze najnowsze łupy z Empiku

Zosia:

legginsy – Zara

koszulka – Kiabi

naszyjnik – H&M

Miałyśmy z Zośką jeszcze jedno marzenie związane z jej pokojem, które miałam nadzieję spełnić – prawdziwy, ciepły dywan, zakrywający większą powierzchnię podłogi. Do układania klocków i wszystkich tych zabaw, które najlepiej udają się na ziemi. No i zamówiłam –  idealny, miękki i piękny. A potem postanowiliśmy, że przestawiamy łóżko i duży kawał podłogi, który był tam wcześniej – zniknął. W nowym ustawieniu zabrakło więc miejsca na to cudo. Z kolei – gdyby wrócić z łóżkiem pod okno, nie byłoby gdzie ustawić drabinki. Zośka wolała mieć regał, postanowiliśmy więc szukać jakiegoś chodnika – podłużnego, ale większego i grubszego niż ten obecny dywanik. A szare cacko wylądowało u Hańci, też pięknie. (Pokój młodej pojawi się na blogu już niebawem, w nim też pojawiło się parę nowości) ;).

Dywan cieniowany Lorena Canals – Little Room

Lorena Canals to firma z tradycjami, lider wśród dywanów dla dzieci. Świetny design i wysoka jakość trochę kosztują, ale jest to inwestycja w produkt solidny i trwały. Wybór wzorów i kolorów jest bardzo szeroki, można znaleźć coś do każdej aranżacji. Miękkość i przytulność pierwsza klasa – chodzenie po nim na bosaka to prawdziwa przyjemność. To dlatego, że do jego produkcji wykorzystano większą niż zazwyczaj ilość bawełny – dzięki temu dywan jest jeszcze bardziej miękki i delikatny. Ja zakochałam się w jego cieniowanym deseniu i grubych frędzlach, które dodają temu prostemu wzorowi uroku. Lorena Canals jako pierwsza wprowadziła dywany, które mogą być prane w zwykłej pralce!

kosz z frędzlami – Livebeautifully

 Informacje o pozostałych sprzętach i dekoracjach znajdziecie w tym wpisie.