Bangkok z dziećmi – subiektywna relacja

Moje odczucia w tym mieście były tak skrajne, jak chyba jeszcze nigdy nigdzie. W Bangkoku zachwyt miesza się z obrzydzeniem, zauroczenie ze zmęczeniem. Nie byłam nim jednoznacznie oczarowana, ale też skłamałabym, mówiąc, że mi się nie podobał. Myślę, że ta ambiwalencja wynika przede wszystkim z tego, że to miasto gigantyczne i niesamowicie różnorodne, w którym bieda przeplata się z luksusem, piękno z brzydotą, sacrum z profanum. Na każdym kroku.

Bangkok

MIASTO KONTRASTÓW

Jeszcze nigdy nie widziałam takiego nagromadzenia badziewia, brudu i niechlujstwa tuż obok ferii kolorów, morza kwiatów, misternych zdobień i finezyjnych złoceń. W którym tuż obok siebie dziesiątki nowoczesnych wieżowców ze słynnymi rooftop bars migoczą światłami, zapraszając do krainy blichtru i rozpusty, a nadrzeczne chatki na kurzej łapce chwieją się, jakby zaraz miały runąć do śmierdzącej, burej wody (a obie scenerie ustrojone są ciężkimi pajęczynami kabli, których dzika plątanina to znak rozpoznawczy Bangkoku). Jeszcze nigdy nie przechodziłam ciasnymi podwórkami w odorze mokrych psów i zepsutego mięsa, by za rogiem wejść w najsmakowitszą czosnkowo – imbirową chmurę aromatu z jakiegoś ulicznego woka. Bangkok to miasto, w którym smród starych ryb i brudnej szmaty pęcznieje w upale, a dwa kroki dalej uderza do głowy słodki dym kadzideł. To miasto, które jednocześnie pachnie świeżo ugotowanym ryżem i cuchnie spalinami tak, że ciężko oddychać. Uwodzi aromatem curry i odrzuca kocią szczyną. Zachwyca mnogością wielobarwnych detali: dojrzałych owoców na straganach, obwieszonych odpustowo tuk tuk-ów, ustrojonych kwiatami kapliczek, ociekających złotem obrazów króla, szyldów, neonów i roślin i jednocześnie sprawia, że od wszystkich tych bodźców dość szybko zaczyna kręcić się w głowie. Zwłaszcza, że stopni jest jakieś trzydzieści i pięć, więc w połowie dnia zamiast mózgu w czaszce bulgocze curry.

Bangkok

tajlandia król

Bangkok

Bangkok

Bangkok Tajlandia

Bangkok

Bangkok rejs

tajlandia buddyzm

Bangkok

Bangkok świątynie

Bangkok

Bangkok Menam

Bangkok

Bangkok

Bangkok market

Bangkok

Bangkok

Bangkok jedzenie

Bangkok

Bangkok china town

Bangkok

I tak – nie wszystko mnie w Bangkoku zachwyciło, kilka rzeczy przeszkadzało i na pewno nie nazwałabym tego miasta idealnym celem wakacji z dziećmi. Okazało się ciekawym, lecz dość męczącym przystankiem w drodze na wypoczynek na wyspach. Momentami mnie drażnił, chwilami miałam go dość. Jestem pewna, że nie każdemu przypadnie do gustu – zwłaszcza miłośnikom ciszy, spokoju i czystości 😉 Bangkok to niemal dziesięciomilionowa metropolia, zatłoczona i hałaśliwa. Niewiele w nim zieleni (nie w sensie samych roślin, ale parków) i małej miejskiej architektury – nie uświadczysz ławki czy zielonego skweru, na którym można by odsapnąć, napić się i spojrzeć na mapę, planując dalszą trasę. Za dużo trochę nagabywania i naciągactwa, co pod koniec było już dla nas irytujące. Bangkok to najgorętsza stolica na świecie, duszna od spalin, którą przemierza się w ścisku, z potem ściekającym po tyłku, a odrapane, nierzadko cuchnące uliczki mogą rozczarować tych, którzy jadą do Tajlandii po widoki rodem ze stocków. Nie baliśmy ani nie brzydziliśmy się zagłębiać w te mniej wymuskane rewiry, nie obawialiśmy się jedzenia – probiotyki i dbałość o higienę wystarczyły, żeby uniknąć chorób czy zatruć. Starałam się nie oceniać tych odmienności z piedestału europocentryzmu – to jednak bardzo odmienna od naszej kultura i inne ma postrzeganie przestrzeni czy ładu, lecz pewna dawka zdziwienia czy odrazy jest nieunikniona, jeśli nie jest się przywykłym do takich widoków i zapachów. Jeśli miałabym coś polecić rodzinom z dziećmi, to jestem zdania, że większość wytrzyma to miasto z uśmiechem na ustach przez maksymalnie kilka dni. My byliśmy w Bangkoku dwa razy po dwa pełne dni (trzy noclegi) – tuż po przylocie i przed powrotem do domu. Za każdym razem nasz zachwyt przeplatał się ze zmęczeniem (nie tylko fizycznym, ale też takim przebodźcowaniem), z przewagą tego drugiego pod koniec pobytu. Nie wyobrażam sobie jednak być w Tajlandii i nie doświadczyć tego miasta. Właśnie „doświadczyć” – nie tylko zobaczyć. Bangkok bowiem chłonie się wszystkimi zmysłami i z pewnością jest to niezapomniane przeżycie.

Za co można go pokochać?

TUK TUKI!

Totalny zachwyt od pierwszej przejażdżki, gigantyczna frajda! Wiatr we włosach i ten lokalny smaczek – tuk tuki są takie egzotyczne w swoich kształtach i kolorach, obwieszone kwiatami, koralikami i talizmanami. My po Bangkoku przemieszczaliśmy się głównie nimi (na krótsze dystanse) i taksówkami (na większych odległościach). Jedne i drugie są niedrogie, ale żeby rzeczywiście płacić za nie niewiele, trzeba się przygotować na negocjacje. My zwykle podawaliśmy nazwę miejsca, w które chcemy się dostać i rzucaliśmy stawkę poniżej tej, którą byliśmy gotowi zapłacić, by zostawić margines do targowania. Jeśli kierowca był pierwszy, wówczas bezlitośnie zbijaliśmy jego propozycję, zwykle ostatecznie płacąc połowę, maksmalnie – 2/3 wyjściowej kwoty. Za kilkukilometrowe trasy płaciliśmy między 100 a 300 bahtów (10-30 zł). Uwaga na naciągaczy! Jeśli usłyszycie propozycję przejażdżki za kilkadziesiąt bahtów, możecie być pewni, że po drodze zaliczycie dwie informacje turystyczne z propozycjami wycieczek, salon z garniturami szwagra albo restaurację z najlepszym sea foodem, mimo, że wcale nie planowaliście jeść. Taksówkarze i kierowcy tuk-tuków mają umowy z właścicielami łodzi, sklepów i organizatorami wycieczek i dostają od nich procent – z pewnością wówczas przejażdżka okaże się bardzo droga, bo na miejscu trzeba będzie zapłacić parę tysięcy bahtów za atrakcję typu pływający market czy rejs łodzią. Ostrzegam, bo i my daliśmy się wkręcić 😉

Bangkok tuk tuki

Bangkok

tuk tuk

JEDZENIE

Pyszne żarcie za grosze dosłownie leży na ulicy, Bangkok bowiem słynie z ulicznego jedzenia i rzeczywiście – na każdym kroku spotyka się tam małe wózeczki, kramiki, stragany, uliczne garkuchnie serwujące zarówno gorące dania z ryżu, makaronu czy zupy, jak i drobne przekąski, owoce, lody, świeże soki. Tam nie da się być głodnym, kiedy co kawałek mija się te cudowności, a wspaniałe zapachy atakują nozdrza. Osobiście nie przemawia do mnie idea jadania phad taiów w biegu, ale różne drobiazgi – spring rollsy, naleśniczki, pierożki czy pudełeczka soczystego mango – super sprawa. Ciężko było mi połączyć z naszymi planami różne rekomendacje odnośnie restauracji, nasze wybory były więc przypadkowe, ale na szczęście trafione – zawsze jedliśmy przynajmniej smacznie, jeśli nie przepysznie. O ile nie broniliśmy się przed przekąskami czy owocowymi koktajlami na popularnych, turystycznych ulicach, to już kolacje staraliśmy się jadać tam, gdzie spokojniej i bardziej autentycznie, idealnie – gdzie widzieliśmy jedzących Tajów – w bocznych alejkach, podwórkach i na nocnych marketach.

Bangkok

Bangkok street food

Bangkok street food

Bangkok street food

Bangkok

Bangkok mango sticky rice

NOCNE TARGI

W Bangkoku, zresztą jak w całej Tajlandii, życie rozkwita po zmroku. To wtedy miasto zalewa jeszcze większa niż za dnia fala straganów, wózków i garkuchni, sprzedawcy otwierają swoje kramy, czy po prostu wykładają towary na ulice. Największe nagromadzenie wszelkich dóbr i jedzenia znajduje się na nocnych targach. Zaliczyliśmy dwa – największy na świecie Chatuchak Market i Patpong. Trzeba pamiętać, że te markety to weekendowa atrakcja, dlatego warto zaplanować pobyt w Bangkoku tak, żeby na nie trafić. Z powodu niewiarygodnego gwaru i ścisku, jaki tam panuje, mam bardzo niewiele zdjęć – trzeba tam nie tylko pilnować swojego dobytku przed kieszonkowcami, ale i uważać, żeby nie pogubić dzieci, poza tym co chwilę się tam coś ogląda, kupuje lub zajada, a mnogość bodźców przyprawia o zawrót głowy. Na żadnym z marketów nie poszaleliśmy jakoś specjalnie jeśli chodzi o zakupy, generalnie większość towarów to takie bazarowe badziewie, ale warto się tam wybrać po przylocie do Tajlandii, żeby zaopatrzyć się w rzeczy potrzebne na dalszą podróż – kapelusze, plażowe ciuchy, luźne szarawary (długie spodnie i spódnice przydadzą się do zwiedzania świątyń!), okulary, klapki itp. To także dobre miejsce na zakupy suwenirów przed odlotem – można tam kupić m.in. jedwabne szale, bransoletki, pamiątki, figurki, słodycze czy kosmetyki. O ile Chatuchak daje ogromny wybór zarówno towarów, jak i straganów i barów z fajnym jedzeniem, tak Patpong to już głównie kraina podróbek i barów go-go. Tu trochę wtopiliśmy – nie doczytaliśmy przed wyprawą, jaka jest specyfika tego bazaru i musieliśmy potem dzieciom tłumaczyć, dlaczego tyle tam półnagich pań na szpilkach – kupiliśmy szybko kilka potrzebnych rzeczy i wialiśmy na kolację do China Town 😉

Bangkok night market

Bangkok Patpong

41

60

PŁYWAJĄCE TARGI

Kolejnym charakterystycznym elementem tajskiego krajobrazu i tamtejszej tradycji są tzw. floating markets. Jest ich kilka wokół Bangkoku (jest pięć głównych), my odwiedziliśmy jeden malutki (Song Klong), który wprawdzie był urodziwy, jednak umiarkowanie pływający (dopłynęliśmy do niego łodzią, jednak cały handel odbywa się na lądzie) i najbardziej znany – Damnoen Saduak, który jest oddalony o prawie dwie godziny jazdy od miasta. Można dojechać do niego autobusem lub taksówką, na miejscu trzeba się jednak liczyć ze sporą opłatą za tę przyjemność – kupuje się na brzegu bilet na łódź, którą płynie się wśród straganów i łodzi z towarami. Aby uniknąć naciągania, warto wykupić taką wycieczkę wcześniej (online choćby tu), my niestety przepłaciliśmy za tę atrakcję, co dodało kolejną porcję rozczarowania tym miejscem. Choć jest to z pewnością ciekawe doświadczenie, to jednak znacznie różniło się od tego, co widziałam wcześniej na zdjęciach – handel z łodzi do łodzi, a co za tym idzie – obrazki wypełnionych owocami łódek czy wręcz pływających restauracji nadal znam tylko z internetu. My zastaliśmy tam praktycznie same nabrzeżne stoiska ze szmirowatymi pamiątkami, wygórowane ceny, jakąś taką fabrykę dla turystów, a nie autentyczne miejsce zakupów. Prawie żadnego jedzenia, za to tony tandetnych obrazów, stosy figurek i ciuchy takie same jak w Bangkoku, tylko droższe. Podtrzymuję stanowisko, że pływający targ to coś, co warto zobaczyć w Tajlandii, ale myślę, że Damnoen Saduak to jednak za duża inwestycja czasu i pieniędzy, a szkoda, bo kiedyś podobno był zachwycającym miejscem.

Bangkok floating market

tajlandia kokosy

16

floating market

tajlandia market

damnoen saduak

tajlandia

KHAO SAN ROAD

Najsłynniejsza ulica w Bangkoku, kiedyś podobno mekka backpackerów, oferująca najtańsze noclegi w hostelach, baza wypadowa do wypraw wgłąb kraju. Dziś już chyba tylko taki tajski Monciak – gwarny, pełen turystów, barów i straganów, ale nadal na swój sposób wciągający. Podczas pierwszego pobytu zatrzymaliśmy się w hotelu kilka ulic dalej i to było dobre posunięcie – mieliśmy wszystkie te atrakcje i infrastrukturę (kantory, tuk tuki, sklepy, knajpy) pod nosem, ale na tyle daleko, że mogliśmy spać spokojnie. Na Khao San Road panuje bowiem w nocy niesamowity zgiełk, z knajp dobiega głośna muzyka, a sprzedawcy napojów, skorpionów, podróbek, naganiacze z restauracji dodają swoje trzy grosze to tego hałasu. To miejsce na pewno tętni życiem i oferuje mnóstwo uciech, ale było to tętno dla nas nie do zniesienia dla dłuższą metę, zwłaszcza w nocy. Warto jednak poczuć ten klimat choć na chwilę, jest to doświadczenie z gatunku tych niezapomnianych, choć u nas nasiliło tylko chęć wydostania się z Bangkoku na spokojną wyspę 😉

Bangkok Khoasan Road

Khoa San Road

49

51

Bangkok

34

Bangkok Khoasan Road

CHINA TOWN

Znacznie bardziej odpowiadał nam zgiełk China Town – bardziej azjatycki i autentyczny. Tłumy ludzi, morze samochodów, skutery przeciskające się między kupującymi, klaksony, muzyka, setki neonów i lampionów – klimat jest nie do podrobienia, tyle męczący, co zachwycający. Najlepiej wybrać się tam wieczorem – ja akurat na to wyjście zapomniałam aparatu, więc musicie uwierzyć mi na słowo – to robi gigantyczne wrażenie! Nieprzebrane morze ludzi i jakaś dzika orgia zapachów, które atakują z setek straganów, wózków i barów. Czego tam nie ma – woki skwierczą, grille dymią, piętrzą się owoce morza, pierożki, stukają miski od zup – gwar jest niesamowity, ale też wielce urokliwy. Najlepiej dojechać na główną ulicę – Yaowarat Road i idąc (a raczej płynąc morzem ludzi) wzdłuż niej wybrać sobie którąś z bocznych uliczek na kolację – żarcia jest tam w bród, do wyboru, do koloru. Niestety, jak wiele miejsc Bangkoku, China Town jest dość ciężkie do zwiedzenia z dziećmi, zwłaszcza wtedy, kiedy jest najpiękniejsze i najbardziej fascynujące, czyli w nocy. Momentami naprawdę trudno poruszać się w tym tłumie, a gdy wreszcie siedliśmy wśród knajpek, musieliśmy skrócić swoje wyście z powodu zasypiającej na siedząco Hanki, więc pozostał niedosyt.

Bangkok China Town

38

china town

36

ŚWIĄTYNIE

Podobnie rzecz się miała u nas ze świątyniami – umiarkowanie zainteresowane tematem dziewczyny sprawiły, że tych odwiedziliśmy niewiele i obejrzeliśmy pobieżnie. Z tych największych i najbardziej imponujących wybraliśmy Wat Pho – Świątynię Odpoczywającego Buddy. To naprawdę zachwycający kompleks świątynny, w którego centrum znajduje się gigantyczna figura złotego, leżącego Buddy (znów: oglądaliśmy ją w ścisku, pilnując dzieci i dobytku, nie udało mi się zrobić tam zdjęcia z perspektywy – posąg ma niemal 50 metrów długości, więc oglądanie go z bliska to właściwie jak przechodzenie koło wielkiej, złotej ściany). Znacznie bardziej od samego Buddy podobały mi się mniejsze komnaty i aleje kompleksu, pięknie zdobione, z zachwycającymi mozaikami i posągami. Na szczęście oprócz największych świątyń, których zwiedzanie w upale może być dla dzieci uciążliwe, dużo mija się podczas takiego zwykłego chodzenia po mieście mniejszych obiektów, także przepięknych i my więcej poznaliśmy właśnie takich miejsc kultu.

Bangkok świątynie

Bangkok świątynie

Wat pho

Bangkok Wat Pho

27

25

24

21

 WIEŻOWCE SUKHUMVIT – BARY I BASENY NA DACHACH

Wprawdzie na drinku w barze na sześćdziesiątym piętrze nie byliśmy, bo wykraczało to nieco poza program rodzinnych wakacji, ale jednak zaliczyliśmy jeden dachowy basen i musicie przyznać – ten widok robi wrażenie. To dlatego podczas drugiego pobytu w Bangkoku wybraliśmy hotel w Sukhumvit – dzielnicy wieżowców i nowoczesnych centrów handlowych. Choć nasz nie był tak wysoki, jak sąsiednie budynki, to zielony taras i turkusowa tafla w otoczeniu drapaczy chmur były hitem. Wprawdzie byłam bliska zawału, kiedy dziewczyny zbliżały się do krawędzi wody, ale potrzeba ochłodzenia się była silniejsza od lęków. Zresztą niezależnie od tego, czy na dachu, czy nie, warto postarać się o hotel z basenem, zwłaszcza podczas pobytu z dziećmi – popołudniowe czy wieczorne kąpiele były wspaniałym wytchnieniem po całodniowym zwiedzaniu. Już od pierwszego dnia było dla nas jasne, że tylko tak możemy tam przetrwać – po kilku godzinach łażenia wracać do hotelu, żeby się popluskać i odświeżyć przed wieczornym wyjściem na kolację czy nocne markety, przed kolejną porcją wrażeń tego gwarnego miasta.

Bangkok Sukhumvit

Bangkok Hopeland hotel

Bangkok

Bangkok basen

Co o tym myślisz? Zobacz komentarze lub dodaj własny komentarz

  • Reply Dominika 19 lutego 2018 at 21:37

    Bankok jest wporzo;) New Delhi i Bombaj to dopiero spaliny i hałas;) Bankok kocham na zabój;) Być moze w grudniu uda nam sie wrocic i spedzic 3 tyg jezdzac tu i tam;) wsunelabym teraz mango sticky rise!;)

    • Reply Edyta Tkacz 20 lutego 2018 at 10:51

      Też mi to przyszło do głowy, że większe kontrasty i zanieczyszczenie to na bank gdzieś w Indiach 🙂

    • Reply Karolina 22 lutego 2018 at 10:40

      Do tej pory największego hałasu doświadczyłam w Hanoi – nieustający dźwięk klaksonów i skuterów 🙂 Bangkok przy tym to nic 🙂

  • Reply Edyta Tkacz 20 lutego 2018 at 10:46

    I tak właśnie najlepiej się poznaje świat, zwiedza, wybierając nie tylko miejsca odpicowane dla turystów, ale i także te mniej piękne, w których żyją lokalsi. Żeby zobaczyć, jak dany kraj czy miasto wygląda naprawdę, a nie wyłącznie jakieś getta turystyczne. Przypomina mi się choćby Marrakesz, gdzie wystarczyło tylko wystarczyło tylko wyjść parę uliczek poza słynne suki i już wszystko wyglądało zupełnie inaczej.

  • Reply Sylwia 20 lutego 2018 at 11:14

    Ja z innej beczki… Czy Agnes masz jakieś wieści, że Twoja stronka ciężko, długo się otwiera a zdjęcia nie wczytują? Mi ani na pracowym komputerze, ani na prywatnym laptopie, ani na komórce, ani na IPhonie… 🙁

    • Reply Polka 20 lutego 2018 at 11:24

      Chyba konieczna będzie zmiana serwera…obecny dostawca przeniósł mnie niby na jakiś lepszy, ale nadal zamula, od kilku dni ciężko mi się pracuje, bo i poczta, i praca nad postami 🙁 postaram się coś poprawić niebawem!

  • Reply Ewa 20 lutego 2018 at 20:36

    A mnie zastanawia, dlaczego młodsza córka przez cały czas na rękach lub na baranach u taty?
    Rozumiem gdy to małe dziecko, ale to przecież pannica !!!!

    • Reply Agata 20 lutego 2018 at 23:19

      A skąd wiesz, że cały czas…? Zresztą, nawet jeśli… who cares? Twoje plecy? 😛

      • Reply Ewa 21 lutego 2018 at 17:35

        Oglądałam filmiki na insta i widziałam ????

      • Reply Emilia 25 marca 2018 at 04:46

        Ja uwielbiam Bombaj, trochę mniej New Delhi, ale i tak mnie zauroczyło, tak jak całe Indie. A do Bombaju się nie przekonałam. Bardziej mnie przytłoczył, nie wiem czemu. Może dlatego, że w Bombaju byliśmy z 2,5-latką i z jej perspektywy to było dość trudne i przytłaczające przeżycie.

      • Reply Emilia 25 marca 2018 at 05:04

        ajaj, nie w tej linijce mi się komentarz wpisał :/ Tutaj chciałam dodać, że nie rozumiem ludzi, którzy komentują zachowania rodziców i dzieci. I dlaczego obcym ludziom przeszkadzają zwyczaje czy zachowania innych. Czy osoba mająca tego typu uwagi była kiedykolwiek z kilkulatkiem (albo bez) w azjatyckim mieście, albo na innych wakacjach, gdzie się zwiedza? Ja tak i dla mnie to wystarczające, żeby wiedzieć, że niektóre dzieci częściej tego noszenia potrzebują. Chodzenie na tych zatloczonych, ruchliwych chodniko-ulicach, gdzie nawet dorosłemu nie łatwo jest przejść dla kilkulatka tym bardziej jest trudne i przytłaczające, a nie zawsze jest gdzie usiąść i odpoczać. Nie mówiąc o upale (ale np moja męczy się też w zimnie i na mrozie, odmawiając długiego chodzenia). To ma być przyjemność dla wszystkich i też czasem idzie się na kompromisy: lepiej ponieść dziecko i więcej pozwiedzać, polazić po uliczkach niż zostać w pokoju czy do niego za chwilę wrócić. A tak obie strony są zadowolone 🙂 Moja córka jest trochę starsza i potrzebowała w Azji (oraz na innych wyjazdach czasem też), żeby ją ponieść, bo nie daje rady i robi się zmęczona, chociaż normalnie potrafi przejść dużo. Zresztą nie w Azji po całym dniu łażenia czy przemieszczania się po mieście też potrzebuje niesienia (tylko my bierzemy nosidło). Córka znajomych nie miała odwagi przez pierwsze dni w takim dużym mieście wyjść z nosidła. Potem byliśmy już w innych okolicznościach przyrody i obie całe dnie biegały bardzo szczęśliwe po plaży i okolicy. I to wszystko jest w porządku 🙂

    • Reply Sylwia 21 lutego 2018 at 09:40

      Hania jest na 10 zdjęciach, z tego na 4 u taty, z tego na 2 wieczorową porą-zapewne bardzo zmęczona. No naprawdę przez cały czas na rękach… Kobieto, ona ma 3 lata! Niektóre dzieci jeszcze w wózkach jeżdżą.
      – Pisze ja, obrońca uciśnionych, matka TROJGA.

      • Reply Ewa 21 lutego 2018 at 17:45

        Oglądałam filmiki na insta i tam całusy czas jest noszona.A przecież nie jest to dziecko upośledzone.
        Pozdrawiam

    • Reply Polka 21 lutego 2018 at 12:54

      Ewa, wydaje mi się, że nie musisz tego rozumieć, ale wiedz, że pannice również bywają zmęczone w upale, podczas kilkugodzinnych wypraw. Nosimy, póki możemy, inni wożą w wózkach albo wcale nie wychodzą na długie spacery – każda rodzina organizuje się według własnych upodobań.

    • Reply Daria 23 lutego 2018 at 22:02

      A czy to takie istotne czemu jest noszona? Małe dzieci mają prawo szybciej poczuć się zmęczone. Brawa dla rodziców, za to że pokazują dzieciom świat. Czy to ważne z jakiej perspektywy? Jest na plecach taty, ale za to wszyscy mają możliwość zwiedzania.

  • Reply tapata 21 lutego 2018 at 09:40

    Ewa – dlaczego Mała na rękach ? 😉 to proste – w Tajlandii jest taki upał i wilgotność, że staremu brakuje czasem sił – co dopiero kilkulatce 😉
    ale że do zobaczenia jest tam wiele – to przynajmniej nawet gdy brakuje sił – nie brakuje ochoty 😉

    oj, chciałoby się tam jeszcze wrócić 😉

  • Reply Ola 21 lutego 2018 at 18:17

    Może noszone dlatego, że to „europejskie” dziecko. Gdy byłam w Tajlandii widziałam małe tajskie dziesiątka biegające za rodzicami. Europejskie nie są zwyczajnie. Pracuje w przedszkolu i widzę trzy latki, które na spacerze przewracają się o własne nogi, nie potrafią chodzić. To wina rodziców, dziecko jest wożone samochodem, później w wózek lub na ręce. I rośnie nam pokolenie mało sprawnych dzieci.

    • Reply Polka 22 lutego 2018 at 08:45

      Błagam, litości. Hanka jest mega sprawnym, żywiołowym dzieckiem, które od kiedy stanęło na nogi, praktycznie nie korzysta z wózka, ale w upale się męczy, a podczas podczas spacerów czasem nudzi i póki może, korzysta z ramion ojca. Skończcie z tym ocenianiem, straszne to jest!

    • Reply Klotka 27 lutego 2018 at 09:12

      No i pani przedszkolanka pokazała swój poziom…

  • Reply ania 21 lutego 2018 at 21:14

    Mam do Pani pytanie czy przed wyjazdem szczepiliście siebie i dzieci? jeśli tak to na co? z góry dziękuję

    • Reply Polka 27 lutego 2018 at 09:15

      Nie szczepiliśmy ani siebie, ani dzieci. O szczepieniach zalecanych (nie ma obowiązkowych) można poczytać na stronie MSZ.

  • Reply Amika 22 lutego 2018 at 08:49

    Jezu po co ta dyskusja o Hani!!!!post jest o wakacjach!zajmijcie się sobą!a ty pani przedszkolanko to już w ogóle….

  • Reply Alicja 22 lutego 2018 at 09:49

    Niech każdy wychowuje dzieci jak uważa, jednak trochę w tym prawdy jest.Nasze dzieci mają coraz to miej ruchu.Wozenie wszędzie samochodami nawet na odległość 300 m.bo mam takich sąsiadów, którzy do przedszkola woza dzieci . to jest straszne.

  • Reply Maga 22 lutego 2018 at 19:10

    Dajcie spokój. Wożę dziecko do szkoły i z powrotem, bo sama jadę do pracy, a później z niej wracam. Starszy syn jeździ do szkoły sam – rowerem, córka póki co jest wożona i przynajmniej rok jeszcze będzie. Jak jest ciepło jeździmy rowerami, ale zimą jest samochód i już.

  • Reply Patrycja 23 lutego 2018 at 22:54

    Super wpis! Przeczytałam z ciekawością bo o Tajlandii mało wiem, jest to dla mnie bardzo „egzotyczny kraj” i nieprędko się raczej wybiorę w te rejony świata. Dlatego dziękuję za ciekawe zdjęcia i opis. A dziewczyny są bardzo dzielne, że wytrzymały w taki upał zwiedzać taki specyficzny kraj. Będą miały z pewnością piękne wspomnienia. Ciekawa jestem jak wytrzymaliście różnicę czasową? Pozdrowionka!

    • Reply Polka 27 lutego 2018 at 09:16

      Dziękuję! 🙂 W tamtą stronę było ok, dolecieliśmy w nocy, sporo śpiąc po drodze i w zasadzie jedna noc wystarczyła, żeby odespać. Powrót za to masakra! Pierwszy dzień chodziliśmy jak pijani, zasypialiśmy gdzie popadnie i potem przez kilka dni budziliśmy się przed 5 rano 🙂

  • Reply Gosia 27 lutego 2018 at 09:27

    kocie szczyny, zepsute mięso? 😀 ostrooo, po takim opisie chyba bym się nie wybrała , mi najbardziej przeszkadzały chyba durany 😉 a upał tylko na wyspach, przez tydzień zwiedzania byłam biała jak kartka pomimo 35 stopni, czy Tajlandia to Wasza pierwsza wyprawa do Azji?

  • Reply dominika 16 marca 2018 at 13:26

    Hej, byłam w Bangkoku w sumie ze 2 tygodnie. i nie wyobrażam sobie zabrać tam dzieci, bardzo podziwiam, że daliście radę i dobrze się bawiliście!
    bałabym się, że je pogubię, że będzie nerwowo… mnie samą wkurza przechodzenie przez ulice, zwłaszcza, kiedy trzeba się wspiąć na nadziemne przejścia, jeszcze w te upały. nie dziwię się, że Hania na rękach.
    póki co, planuję kolejny wyjazd do Azji, przez Bangkok, ale na pewno bez rodziny…

    tak, baseny na dachu to najlepsze, co może się zdarzyć w Bngk, no może oprócz mango sticky rice 😉 (przyjaciółka mieszka w wieżowcu z takim basenem…)

    a niedaleko tej okropnej, zatłoczonej ulicy, kt. pełna jest pijanych na umór Europejczyków i Australijczyków jest naprawdę świetny bar, myślę, że by się Wam spodobał, także muzycznie…
    następny razem, jak będziecie się wybierać, wyślę namiar 😉

  • Reply Kasia 14 września 2019 at 08:16

    Wybieram się z 3 latkiem i roczniakiem na dzień – dwa do Bangkoku, później na jakaś wyspę. Na pewno weźmiemy wózek dla malucha ale zastanawiam się czy w taką podróż wziąć może jednak wózek bliźniaczy żeby zapakować dwójkę. Na bliższych wycieczkach w PL koncepcja się sprawdza bo można pokonać dłuższe dystanse, jak to się ma do Tajlandii? Da się przejechać po ulicy szerszym wózkiem? Do tuk tuka to chyba żadnego się nie zabierze również i pojedynczego

    • Reply Polka 14 września 2019 at 19:45

      Oj to bardzo różnie chyba jest, zależy od miejsca. Chodników raczej brak, zwykle chodzi się poboczem, więc trochę słabo z takim szerokim. Do tuk tuka pewnie najlepiej by się sprawdził składany wózek, więc biorąc taki podwójny skazujecie się na inne środki transportu. Z drugiej strony trzylatek w tych warunkach (upał, wilgotność itd.) na pewno by skorzystał, my jeszcze wtedy sporo Hanię nosiliśmy na barana – także decyzję musisz podjąć sama, na pewno są zalety i wady takiego rozwiązania.

    Leave a Reply

    Serwus!

    Mrs Polka Dot

    JESTEM AGNIESZKA

    Jestem niepoprawną estetką ze słabością do pięknych przedmiotów i niestrudzoną kuchenną eksperymentatorką. Celebruję codzienność, cieszę się z małych rzeczy, dużo gadam, często się wzruszam. Uwielbiam fotografować, pisać i wymądrzać się, od ośmiu lat zajmuję się tym zawodowo.

    mój sklep

    Najnowsze posty

    przepisy