jak pokochać jesień – śliwkowe crumble z owsianą kruszonką i cynamonem

Kto nie pokochał żółknących liści, kogo ziębią rdzawe krajobrazy, kto w nosie ma kasztany, a żołędzie – w głębokim poważaniu, dla tego mam sposób na akceptację jesiennej rzeczywistości i wejście w październik z nieco łaskawszym nastawieniem. Na początek: warzywniak. Stragan jakiś albo buda, koniecznie z uśmiechniętą panią w fartuchu na golf, opcjonalnie: ocieplana kufajka. Pogadać należy z taką, trochę o pogodzie, parę słów o tym, które pomidory lepsze do kanapek, a jakie do leczo. Co z bakłażana ugotować i tego typu historie. Kupić kilo śliwek i ze dwa – czerwonych, słodkich jabłek. Życzyć sobie miłego dnia, odpowiedzieć „nie szkodzi”, gdy będzie grosik winna.

W drodze do domu poszurać trochę w liściach, schylić się po kasztany, schować kilka do torebki, ze dwa – do kieszeni płaszcza. Przekładać je między palcami w tej kieszeni, żeby nikt nie widział. Patrzeć na popołudniowe słońce, jak przenika przez żółtawe drzewa, o tyle niżej już niż latem. Jesienna „golden hour” to dopiero jest złoto – jeśli idziesz z córeczką, nie sposób nie dostrzec, co robi z jej włosami, jak te mienią się i migoczą. Aż się człowiekowi wewnętrzne slow motion włącza, kręci pamięcią film z kadrami rodem z „Cudownych lat”.

A potem już najlepsze – rzucasz siaty, ściągasz płaszcz, stawiasz czajnik na kuchence, herbata. Kubek earl greya z miodem albo dzbanek malinowej i imbir. Korzenna będzie bardziej niż na miejscu. Włączasz radio w kuchni, jeśli chcesz odjechać totalnie i kołysać biodrami w kuchennym fartuchu- odpalasz Devendrę Benharta „Mi Negritta”.

To nie koniec odpalania, tuż po ścieżce dźwiękowej – piekarnik. Potem te śliwki i jabłka od pani w kufajce – pod nóż z nimi i już możesz wołać dzieci. Niech wysmarują foremkę, ubabrawszy się masłem po łokcie. Niech upychają w niej owoce, połowę wyżerając w trakcie i wycierając ręce w brzuch. Teraz mąka owsiana, co pachnie jak orzechy, przepięknie. Miętolisz, zagniatasz, rozcierasz w palcach. Ciastoterapia.

„Así que fe y amor no necesita esperanza

Ven amor aquí

Feo amor no grita en mi lancha

Alrededor de ti”

Całus w obmączone czoło, fałszujesz tym pseudohiszpańskim gorzej niż pijana Esmeralda, myjesz ręce – dziecięce, jak i własne. I jedziesz z tą kruszonką na owoce, na wierzch – tona cynamonu, bo znowu sądziłaś, że uda Ci się oprószyć prosto z torebki, a przecież to nie udaje się nawet najlepszym. Nawet nie zdążysz wytrzeć stołu, a w nozdrza uderzy Cię ta śliwkowo-cynamonowa symfonia, co pachnie jak jesień, jak dom, jak błogość w najczystszej postaci. Odklejasz niecierpliwe buzie od szybki piekarnika i wyciągasz to dzieło rąk własnych i dzieciowych. No a na koniec już tylko miseczki, koc i wciągacie tę jesień, tuląc się, gadając o wszystkim i o niczym, a za oknem wiatr zrywa liście. Albo deszcz dudni o parapet – to już w zależności od tego, co tam akurat grają w pogodzie.

Jesienne crumble ze śliwkami, owsianą kruszonką i kremem mascarpone

Składniki:

• 0,5 kg dojrzałych, słodkich śliwek
• trzy średnie jabłka (słodkie)
• 100 g mąki owsianej (kupiłam w Piotrze i Pawle, jeśli nie macie, można ją przygotować samemu, mieląc płatki owsiane)
• 1 łyżka mąki ziemniaczanej (pszenna też da radę)
• 70 g miękkiego masła
• 50 g ksylitolu (może być także cukier, najlepiej brązowy, albo inne słodzidło)
• cynamon (ile lubicie, u mnie duuużo ;))
• opcjonalnie: orzechy włoskie lub pekan

Przygotowanie:

• piekarnik rozgrzać do 180 st.
• z mąki owsianej, ksylitolu i masła zagnieść dłońmi kruszonkę – składniki, rozdrabniane palcami, mają zlepiać się w nieduże kulki
• naczynie do zapiekania posmarować cienko masłem
• owoce umyć, pokroić na kawałki, oprószyć szczodrze cynamonem i mąką ziemniaczaną (dzięki niej gotujące się soki zwiążą się do kremowo – kisielkowatej postaci), wymieszać, wyłożyć na dno naczynia
• na tym etapie można dodać jeszcze garść posiekanych orzechów włoskich lub pekan (ja zapomniałam, więc posypałam nimi wierzch, ale dopiero po upieczeniu, żeby się nie spaliły)
• na wierzchu rozłożyć kruszonkę, można oprószyć ją dodatkową szczyptą cynamonu
• piec przez około pół godziny – kruszonka ma się zrumienić, a owoce pod nią powinny bulgotać (będzie to widać po brzegach)
• podawać na ciepło lub zimno, można z lodami waniliowymi albo jak u nas – kremem mascarpone
• krem: jedno opakowanie (250 g) serka mascarpone wymieszać z dwiema łyżeczkami płynnego miodu i połową łyżeczki ekstraktu waniliowego (można dodać także cynamon, ale w moim deserze było go już bardzo dużo, więc postawiłam na wanilię)

Na zdjęciach wystąpiły:

ściereczka – H&M Home

wazonik – Jysk

naczynie do zapiekania – allegro (marka Riess)

miseczki – allegro (marka Bloomingville)

talerzyk – Ikea (kolekcja letnia)

emaliowana miska – Tk Maxx milion lat temu (marka Riess)