takie cuda

Budzi mnie wiercenie u boku, to jej rozgrzany policzek, przyklejony do mojej piersi – zasnęła w naszym łóżku po ostatnim nocnym karmieniu.

Głaszczę tę cudną, małą główkę, jeszcze się dziwię, uśmiecham się przez łzy; to niewiarygodne, że można być aż tak idealnym. Przeciągam się, teraz zestaw naszych porannych gestów: stopa o stopę, ręka za rękę pod kołdrą, mocno. To jak uszczypnięcie, które przypomina, że to nie sen. Potem przybiega Zośka, każdy dzień zaczyna od obmacania siostry, siada między nami oparta o poduszki i ogląda paluszki, głaszcze policzki, całuje główkę, cieszy się z każdej miny swojej żywej lalki. A może niepotrzebnie trywializuję? Może to znacznie głębsze, może to już prawdziwa miłość?
Za oknem ciemno i cicho, mgły, bodźce z zewnątrz zredukowane do minimum podkręcają wrażenie, że jesteśmy centrum wszechświata. Nawet więcej – wszechświat skurczył się do rozmiarów naszego mieszkania, dookoła szara, pusta bańka, jesteśmy tylko my. W naszym wszechświecie jest ciepło i jasno, kolorowo, dobrze. Pachnie rosołem, herbatą, małymi dziećmi, domem.  Po podłodze jeszcze snują się balony, które powiesili na nasz powrót ze szpitala (wraz z napisem „witamy w domu”, wykaligrafowanym niepewną kreską pięciolatki). Po kątach jeszcze leżą kolorowe sznureczki, którymi owiązali moich 15 prezentów na 15 dni baby blues. Codziennie wyciągam z kosza kolejny drobiazg, małą paczuszkę – serduszka do kąpieli, pastelowe pudełka herbatek, słoiczki, masełko do ust, maseczki do twarzy czy wachlarz handmade by Zosia. Każdy z nich rozczula do granic możliwości, wybrany starannie podczas ich wspólnej wyprawy po sklepach, pakowany w środku nocy, mały dowód troski i miłości.Takich dowodów mam od tygodnia więcej niż kiedykolwiek, pławię się w nich jak pączek w maśle. To powitanie, i te prezenty, rosoły, herbaty, te cudne poranki w pościeli, różne drobne, czułe gesty.  Nic nie muszę, a mogę: odpoczywać, drzemać czy nawet mimo ogromu tego szczęścia, całkiem bez sensu, jak na babę w połogu przystało – trochę sobie popłakać.  Jestem wytulona i zagłaskana. Jeszcze nigdy nie czułam się tak kochana i potrzebna. Jeszcze nigdy tak nie kochałam i nie potrzebowałam. Jestem pijana miłością i w tym stanie nietrzeźwym nabieram odwagi na czas po sielance tacierzyńskiego. W tym pijackim widzie zaczynam sądzić, że wszystko nam się uda, że życie jest piękne, bliska jestem uwierzenia, że mogłabym mieć dużo pięknych dzieci. Ta Hanka maleńka już takie cuda z nami robi!

mobil – Moi mili
miętowy kocyk w pieski – Sweet Village
lalka – króliczek – Scandiloft
sarenka – Amazing Decor
To dźwięki i słowa z mojej głowy, o tak się teraz czuję:

Co o tym myślisz? Zobacz komentarze lub dodaj własny komentarz

  • Reply sandrynka 16 listopada 2014 at 22:37

    cuuuudooowna!!!

  • Reply Renata Slusarska-Szczepanik 16 listopada 2014 at 22:45

    Cudowny Cud!!! Jest prześliczna 🙂

  • Reply onawielepiej ! 16 listopada 2014 at 22:51

    jaka piekna ptaszyna;-)

  • Reply Karolina Olszewska 16 listopada 2014 at 22:51

    Bez płaczu się nie obeszło 😉 ale uwielbiam czytać i oglądać wszystko co Twoje! 🙂 piękna Hania <3

  • Reply monique 16 listopada 2014 at 23:02

    śliczna kruszynka !!!! i piękny wpis ..

  • Reply Home on the Hill 16 listopada 2014 at 23:16

    Łzy mam w oczach… Pięknie, po prostu pięknie… A u mnie dziewięć dni do terminu, już tak blisko, już tak bardzo doczekać się tego wszystkiego nie mogę… Uściski dla Was!:***

  • Reply Anicja 16 listopada 2014 at 23:40

    Cudna jest. Jeszcze raz gratulacje!

  • Reply Agafia 16 listopada 2014 at 23:41

    Mnie Twój wpis rozczulił, od dawna nie mogę się doczekać, kiedy ja będę tak miała, a po tym poście moje niedoczekanie osiągnęło kumulację 🙂 pozdrawiam!

  • Reply AGUTEK 17 listopada 2014 at 00:19

    Czekam na swojego Okruszka i fale miłości zalewają mi oczy, jak patrzę na Waszą Haneczkę. <3 wszystkiego dobrego!

  • Reply Agnieszka K 17 listopada 2014 at 00:38

    Cudna! a łóżeczko piękne! 🙂

  • Reply PodBezchmurnymNiebem 17 listopada 2014 at 00:45

    Wzruszyłam się .. 🙂 To piękne co piszesz i takie prawdziwe . I w zupełności jako matka Cię rozumiem ..
    Haneczka idealna .. piękna i zachwycająca . Otoczenie w okół niej – bajeczne 🙂 A Zosia to super siostra – mały człowiek o wielkim sercu 😉

  • Reply Ania z lemonlimeandlife 17 listopada 2014 at 09:19

    Gratuluję… Piękna Wasza Haneczka, patrząc i czytając nie mogę się już doczekać narodzin naszej córeczki.. Pozdrawiam

  • Reply Gwinoic 17 listopada 2014 at 09:53

    Cudowna 🙂

  • Reply o.m. 17 listopada 2014 at 10:24

    Więc może nie aż taka masakra 😉 nowe życie jest jak bursztyn wyrzucony po burzy:było groźnie, było strasznie. Fale ucichły a w szarym piasku spał on: pełen słońca i życia.
    Pozdrawiam 🙂

  • Reply Izabela Perez Harriette 17 listopada 2014 at 12:15

    piekny teskt.. a ja ci zycze zebys w tej szczesliwosci i miłosci pluskała się ile sie da 😀 a 15 prezentów rozczula na maksa.. 😀

  • Reply yeloneq 17 listopada 2014 at 13:17

    Ten komentarz został usunięty przez autora.

  • Reply rudziaczeq 17 listopada 2014 at 13:19

    I po coś to pisała? Teraz ja,baba w 8 miesiącu ciąży siedzę i ryczę wielkimi łzami ze wzruszenia:DD a chwilę wcześniej poprawiłam makijaż,który się rozpłynął od słuchania świątecznej piosenki…;)
    Jak tak Cię czytam,to już bardziej niż zwykle chcę grudzień, święta (mam termin na 20.12) i żebyśmy na gwiazdkę byli już w naszym nowym 3-osobwym składzie w domu:)
    Pozdrów swoje boskie dziewczyny:)

  • Reply Nudy nie ma 17 listopada 2014 at 14:14

    Oj potrafisz wycisnąć łzy 😉 A tak serio to zazdroszczę i aż zaczynam marzyć o trzecim bebe 😉

  • Reply Mama Ani i Jula 17 listopada 2014 at 14:51

    Oj spowodowałas maksymalne rozczulenie.. Ja miałam dokładnie tak samo nieco ponad 5 miesięcy temu.. Gdy synek przyszedł na świat.. Cudowny czas, cudowne poranne leniuchowanie w łóżku.. U nas tez ze starsza (choć wiele młodszą od Zosi) siostra:) upijajcie się tymi chwilami ile się da:)

  • Reply Marta Domwkratke 17 listopada 2014 at 23:22

    OOO, jeszcze nie widziała córci – sliczności małe!! Wielkie gratulacje, chwilo trwaj!

  • Reply aldia arcadia 18 listopada 2014 at 23:18

    piękności 🙂

  • Reply My Slow Nice Life 19 listopada 2014 at 16:21

    Samej szczęśliwości! Pławcie się w tej miłości, niech Wam jej starczy na wieki całe:) Przepięknie piszesz.

  • Reply lufcik 20 listopada 2014 at 14:19

    sliczna jest!

    Mozna wiedziec skad ten pajac?

  • Leave a Reply

    Serwus!

    Mrs Polka Dot

    JESTEM AGNIESZKA

    Jestem niepoprawną estetką ze słabością do pięknych przedmiotów i niestrudzoną kuchenną eksperymentatorką. Celebruję codzienność, cieszę się z małych rzeczy, dużo gadam, często się wzruszam. Uwielbiam fotografować, pisać i wymądrzać się, od ośmiu lat zajmuję się tym zawodowo.

    mój sklep

    Najnowsze posty

    przepisy