natchnienie i ciężar

Na pytanie: „kariera czy dzieci” odpowiadam: jedno i drugie.

To z wygody – nigdy w życiu nie miałam tak blisko do pracy. Wstaję rano i już, gotowe. Wciskam guzik w ekspresie i czuję się jak w korpokuchni. No, prawie, bo jednak o 8 rano rzadko bywam w garsonce. Ale jakie to praktyczne – nie tracę rano czasu na ubieranie, makijaż, dojazdy, tylko siup – wyskakuję z łóżka i jestem. Nic, że w piżamce, taki mamy dress code w naszym open-spejsie. Jakie my? No ja i mój team, rzecz jasna. Stawiam na młodość, to dlatego średnia wieku moich współpracownic wynosi niecałe trzy lata. Zasadniczo tylko wyglądają, przydają się też czasem jako dostarczycielki tematów. W końcu niejedno wielkie dzieło zrodziło się z cierpienia.
Próbowałaś kiedyś w swoim biurze pełnić wszystkie funkcje na raz, od dyrektora kreatywnego, przez zarządzającego, po zaopatrzeniowca i sprzątaczkę? Próbowałaś zabrać dzieci do pracy? Spędzić dzień w biurze ze swoim glutem?  Karmić piersią podczas porannego zebrania? Machać grzechotką i pisać maile jednocześnie? Umiesz zebrać myśli i pisać dobre teksty, poganiana stękiem trzymiesięczniaka, który nauczył się właśnie przewracać na brzuch oraz zaczął bojkotować siedzenie w leżaczku? A może potrafisz odizolować się od bodźców z zewnątrz i skupić w pobliżu brudnych naczyń, niepościelonych łóżek i wiszącego prania?  Bo ja nie, kurdebalans.
Staram się, ale średnio raz w tygodniu ryczę, że rzucę to wszystko w cholerę, bo tak dłużej się nie da. Problem wszystkich pracujących matek małych dzieci – w domu wyrzuty z powodu zaległości w pracy, w pracy poczucie winy, że nie jest się z dzieckiem. Mój mały wyrzut siedzi obok i się na mnie gapi, gdy zamiast stymulować jej rozwój, obrabiam zdjęcia. Jak większość młodych matek miota się między domem a pracą, tak i ja się miotam, tylko że w miejscu, ale to żadne ułatwienie, to tylko sprawia, że ja jeszcze dodatkowo się duszę. Po co to robię?  Bo nie cierpię garsonek. Bo kocham mój młody team i nigdzie na świecie nie znajdę równie inspirujących współpracownic. Bo korpokuchnie rzadko bywają wyposażone w miętowe maty i pastelowe naczynia. Bo lubię pisać w piżamie i nauczyłam się to robić karmiąc. Bo choć przeklinam tę marną fuchę biurowej sprzątaczki, to już te pozostałe lubię bardzo i szczerze wątpię, czy gdzieś poza moim officem mogłabym zostać kreatywną albo zarządzającą. Bo nie chcę wybierać.

Mój dom to moje natchnienie i mój ciężar. Moja wolność i moje więzienie. To mój plan zdjęciowy i moje biuro. Prywatny open-space, w którym, żeby pisać dowcipne teksty, muszę najpierw odkurzyć i umyć kibel. To moja sfera prywatna i publiczna. Mój obowiązek i moja przyjemność. To moja rodzina i moja praca. Dbam o niego, jak tylko potrafię, bo to moje wszystko.

Wreszcie oprawiłam i powiesiłam nowe plakaty w mojej korpokuchni, są wśród nich też bardzo adekwatne do miejsca pracy, bo motywacyjne. Plakaty: „Today is a good day to have a great day”, „I’m sorry for what I said when I was hungry”, „Przelicznik Kulinarny”, „Celebrate the little things” – Lemon Ducky
No podłodze w kuchni pojawiła się miętowa mata z wiosennej kolekcji Rice ze sklepu Livebeautifully. Stamtąd też były moje ostatnie kuchenne nowości.Możecie je teraz kupić taniej, bo jeszcze przez dziesięć dni obowiązuje tam kod rabatowy dla moich czytelników:
http://www.livebeautifully.pl/
A te cztery drewniane matrioszki od Sketch Inc to mój osobisty dowód na to, że marzenia się spełniają. Wzdychałam do nich od dawna, jednak zawsze były jakieś ważniejsze wydatki, no i trzeba było je sprowadzać z zagranicy, a to często kłopotliwe. Trafiłam na nie ostatnio w nowo otwartym, genialnym sklepie z gadżetami dla dzieci – Kalaluszek. Okazało się, że właścicielka czeka na dostawę, a na stanie ma jedynie lekko uszkodzony zestaw, który – uwaga, uwaga – wysłała mi za darmo (sic!). O mało nie posikałam się ze szczęścia, gdy wyciągałam jedną z drugiej, kolejną to ładniejszą. Kocham je miłością zboczoną i nikomu nie pozwolę ich dotknąć.
Matrioszki Sketch Inc – Kalaluszek

Co o tym myślisz? Zobacz komentarze lub dodaj własny komentarz

  • Reply paula pearls 17 lutego 2015 at 22:39

    Piękne te Twoje współpracownice 🙂

  • Reply Sylwia Stangierska 17 lutego 2015 at 22:48

    Boże Ty nawet pianki do kakao masz w odpowiednim designie, zwariowałam

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 21:37

      Ale pianek nie ma w złym designie! Znam tylko te – z Tigera i z M&S jeszcze, jedne i drugie mają ładne opakowania 🙂

  • Reply An Zulka 17 lutego 2015 at 22:54

    Mama to najcięższy etat, bo 24-godzinny 🙂 Ja już niedługo też podejmę ten etat, nawet podwójnie. Piękne zdjęcia! Inspirujesz! Zastanawiałam się,czy kolor minty jest odpowiedni dla dziewczynki.Jest! Teraz wiem mniej więcej jak będę rozróżniać moje bliźniaczki. Róż i mięta 😉 Pozdrawiam

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 21:38

      Cudnie! Powodzenia na podwójnym etacie:)

  • Reply Anonymous 17 lutego 2015 at 22:59

    Jesteś taka świetna w tym jak piszesz i co piszesz i zabawna, że aż nie wiem jak to powiedzieć

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 21:38

      no weeeź, teraz ja nie wiem, co powiedzieć 🙂

  • Reply Lorka 17 lutego 2015 at 23:12

    jak ja ciebie rozumiem hehe. dzisiaj mialam na stanie swoja 5latke z glutem, i 2 miesieczna… caly czas zapominalam ze po feriach i 14 letnia w szkole ( nie mial kto mi kawy zrobic). zostalam mistrzynia pisania i obslugi programu graficznego jedna reka.. da sie hehe.. ostanie grafiki robilam 3 palcami ahah. ale za to gulasz ugotowalysmy juz o 10 przed poludniem:)

  • Reply Mania 17 lutego 2015 at 23:22

    Wiecie co lubię najbardziej w byciu kurą domową, że gdy się zacznie wiosna i lato to większość ludzi będzie od 8 do 16 w robocie, zamknięci w 4 ścianach. A ja całe dnie na dworze ehhhh już tylko o tym marzę 🙂 chyba troszkę wybiegłam do przodu, ale co tam, POLKA ma tulipany na stole to chyba też o wiośnie myśli 🙂

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 21:42

      Myślę, myślę i już się nie mogę doczekać tych spacerów w słońcu, gdy inni będą w pracy 🙂

  • Reply uanset 17 lutego 2015 at 23:29

    piękny tekst napisałaś! zgadzam się w 100%

  • Reply Kakałoo Blog 17 lutego 2015 at 23:31

    Taki już los matki. Albo w garsonce z wyrzutami sumienia, że dziecko w placówce, a nie przy cycku, albo w domu na wszystkich możliwych etatach, w ciągłym rozkroku między tym co chce, a tym, co musi. Ja z dwojga złego wolę w piżamie i z moim glutem 🙂

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 21:43

      no ja chyba też, chociaż tęsknię do pisania obiema rękami 🙂

  • Reply Mammamisia 18 lutego 2015 at 01:01

    Jakie podobne do siebie te Twoje współpracownice. Śliczne są!!!
    Ja też uwielbiam to domowe biuro i moch dwóch współpracowników, tyle, że u nas średnia wieku młoszych to 7 lat:) i dwóch chłopcaków.
    Mata w kuchni piękna!
    Pozdrawiam!

  • Reply bajowka 18 lutego 2015 at 02:18

    czaro białe baby najlepsze;)

  • Reply . MartynaG.pl 18 lutego 2015 at 02:26

    U Was zawsze jest tak perfekcyjnie! Jestem pełna podziwu… naprawdę. Zapewne jesteście inspiracją dla wielu – dla nas też!

    http://www.MartynaG.pl

  • Reply mejflaj 18 lutego 2015 at 09:15

    Czytam ten post przy biurku w pracy i szczerze Ci zazdroszczę 🙂 Choć ciążę mam dopiero przed sobą już teraz wiem, że podzielę Twój los. Przypuszczam, że macierzyństwo to najlepszy projekt zawodowy jaki może się wydarzyć.

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 21:59

      To chyba zależy jakie macierzyństwo i dla kogo…na pewno jest to…mhmm…wyzwanie! 🙂 poza tym piszę o swoim domu jak o pracy przede wszystkim dlatego, że to tu pracuję nad blogiem, jednocześnie zajmując się domem i dziećmi.

  • Reply MLS.blog 18 lutego 2015 at 09:37

    Jak Ty to świetnie ujęłaś!!! Zgadzam się z Tobą w 100%, sama to przeżywałam i nadal przeżywam wielokrotnie, zwłaszcza w weekendy chociaż moje córy już nieco starsze, średnia wieku to 5,5 😉 Pracuję zawodowo, ale otwarcie mówię już od jakiegoś czasu, że życie ucieka i tak bardzo chciałabym spędzać z NIMI więcej czasu, dlatego gdybym tylko mogła to z chęcią oddałabym się 100% pracy w korpo-domie 😉 Ściana w kuchni wygląda rewelacyjnie!!! Uwielbiam typografie 🙂

  • Reply Ewa Nykiel 18 lutego 2015 at 09:56

    Cześć Polka,

    możesz przypomnieć skąd masz te kubeczki z inicjałami dziewczyn?

  • Reply acalmliving 18 lutego 2015 at 10:16

    Świetne zdjęcia, dziewczyny git!

  • Reply Anka Skakanka 18 lutego 2015 at 10:27

    piekne dzieci, śliczny dom, wspaniała mama 🙂

    super!
    pozdrawiam

  • Reply Nudy nie ma 18 lutego 2015 at 10:31

    Haha, uśmiałam się, bo mam podobnie. Z tą korpokuchnią, dresscodem i mopowaniem pomiędzy poszczególnymi „projektami” w pracy 😉 Tyle, że mój team realizuje się w przedszkolu 🙂

    Buuu, a gdzie Hope? 🙁

  • Reply Avrea 18 lutego 2015 at 10:54

    dzieciaki słódziaki 🙂

  • Reply MWJ 18 lutego 2015 at 12:21

    na 10 zdjęciu od góry widać jak młodsza już idzie w ślady mamy i „robi fotczi”…
    jesteś dzielna jak my wszystkie Mamy!
    mama 3 dzieci : 15, 10 i rok

  • Reply TimidSmile 18 lutego 2015 at 12:21

    Świetny tekst i taki prawdziwy. Szczerze kibicuje w dalszych projektach zawodowo-życiowych 🙂

  • Reply Gosia Skrajna 18 lutego 2015 at 12:25

    Kocham miętę i turkus…piękne zdjęcia…takie słodkie, aż do ..schrupania 🙂
    zazdroszczę korpokuchni…
    ps. uwielbiam twoje wpisy…

  • Reply Izabela Perez Harriette 18 lutego 2015 at 12:35

    ja nauczyłam sie obrabiać zdjęcia z dzieckiem biegającym i skaczącym po naszym łózku za moimi plecami , co jakiś czas wieszającym się na mnie i marudzącym do ucha o zmianę piosenki.. lub krzyczącym „mama patrz!” i matka musi wykecić nie naturalnie głowę choćby na chwilę ;p ewentualnie z dzieckiem ( prawie 3 latkiem) ułożonym na moich kolanach z głową na mojej prawej ręce ( tej którą manewruję myszką !) bombiącym kaszkę z butelki i ciągnącym mnie za włosy w tym samym momencie.. jeśli mogę pracować w takich warunkach to mogę wszystko ;)))
    ja tak jak ty posiadam nie umiejetnosc skupienia sie na pracy w bałaganie 😉

    ps. matrioszki boskie i rozumiem twoje zboczenie, choc nie moje kolory 😉

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 22:04

      Matki – najlepsi multitaskerzy!

  • Reply aga p. 18 lutego 2015 at 13:33

    Ja też uwielbiam miętę i turkus, błękitny również. Mata kuchenna jest przepiękna – marzy mi się taka.. tylko cena trochę zaporowa.. :/ a możesz zdradzić nazwę farby którą pomalowany jest taboret z ikei? mój cały czas jest lity i czeka na odpowiednią farbę, a ta mięta jest idealna! 🙂
    Wpis świetny – jak zwykle rozbawia do łez! 🙂

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 22:05

      dobrałam odcień z mieszalnika – farba Flugger do drewna z Castoramy

  • Reply aga p. 18 lutego 2015 at 13:52

    PS. nie ma nic piękniejszego niż robić to, co się lubi i co sprawia przyjemność, nawet jeśli bywa trudno, ale wtedy nie czuje się zmęczenia a praca przestaje być pracą – tylko przyjemnością. Tobie się to udaje i tak trzymaj! 🙂 nie ukrywam, że zazdroszczę. 🙂

  • Reply AleDziecko 18 lutego 2015 at 14:29

    Myślę, że zaczyna się powoli doceniać pracę kobiet w domu, do czego przykładają się takie osoby jak Ty. Piękne uśmiechy maluchów, co ta za leżaczek-bujaczek? pozdrawiam:)

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 22:08

      Leżaczek Bright Starts, jeszcze po Zośce. A pracę w domu doceniać należy, tyle, że ja dom nazywam biurem nie tylko z powodu domowych obowiązków, ale dlatego, że tu pracuję – prowadzę bloga: robię zdjęcia, piszę itd.

  • Reply KoralikiBeaty Beata 18 lutego 2015 at 15:03

    rozumiem twoje rozterki tak dobrze – a od wrzesnia wracam do pracy plus to co teraz robie a maluchy w domu 🙁 ech…

    ale Ci fajnie z tymi matrioszkami – zeby mi sie tak marzenia chcialy spelniac 😀 pozdrawiam

    jak juz chwile pouzytkujesz mate to pisz jak wrazenia bo mnie kusi cos na plytki w kuchni bo zimno a z drugiej strony boje sie czyszczenia- ostatnio z 6jajek zrobilam jajecznice na podlodze i ratunkiem byly plytki 😛

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 22:09

      mogę Ci od razu powiedzieć, że trzeba od czasu do czasu wyszorować w wannie i wywiesić na balkonie – już miałam w kuchni takie maty. A takie nagłe wypadki jak te jajka na bieżąco wycierać i już:)

  • Reply Anonymous 18 lutego 2015 at 17:09

    w tle widziałam piękne pudełko na guziczek i mini pianki proszę o informację gdzie je można kupić

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 22:10

      Pudełko – Present Time, pianki – Tiger.

  • Reply Marta Domwkratke 19 lutego 2015 at 00:18

    Dobrze to ujęłaś :DD A foty tak cudne, że zamiast tych plakatów powinny na ścianie wisieć 🙂

  • Reply Dorota na przedmieściach 19 lutego 2015 at 08:47

    Prawdziwy tekst o matkach pracujących !! Tylko niektóre muszą wciskać sie w te garsonki 🙂

  • Reply Maja Klonowska 19 lutego 2015 at 11:19

    A ja dzięki Tobie w prawdziwej korpokuchni mam ogromną przyjemność mając błyskotliwa lekturę do obrzydliwej korpokawy:) ujelas temat idealnie. . Moje dwa smyki w domu , ja zasuwam z wyrzutami sumienia a jednak w domu tęsknię za openspacem i toną maili..i gdzie tu logika Agnieszko. .?:)

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 22:12

      Nie ma w tym logiki, jest typowe kobiece rozdarcie. Znam to, rozwiązania nie znam 🙂 mnie też czasem ciągnie gdzieś bardziej „do ludzi”

  • Reply Hally 19 lutego 2015 at 13:01

    Otworzyłam firmę będą c w domu z dziećmi…i pracuję z nimi u nogi i jest ok:)))Ps. tylko ja porządku takiego nie mam:P

  • Reply Lu 19 lutego 2015 at 14:44

    Może nie będę mówić, że zazdroszczę, bo dzieci nie mam i nie wiem co to znaczy siedzieć z nimi tyle czasu w domu i wszystko ogarniać 😛 Ale na pewno Twoja praca oraz biuro podoba mi sie bardzo i nie miałabym nic przeciwko gdybym kiedyś miała podobne! Twoja Asystentka może spodziewać się ode mnie telefonu. next week 😉

    • Reply Polka Dot 19 lutego 2015 at 22:13

      Ok, tylko do starszej zadzwoń, bo młodsza mogłaby go zjeść zamiast odebrać 🙂

  • Reply Anita Karpińska 19 lutego 2015 at 16:48

    Podobają mi się te ramki 😀 Sama myślałam o tym, żeby zrobić samodzielnie cytaty i najlepsze grafiki z moich gazet (zboczenie zawodowe) i właśnie w takich ramkach to wyeksponować.
    „taki mamy dress code w naszym open-spejsie” – dobrze powiedziane, żadna singielka w garsoneczce nie podskoczy 🙂
    PS. Twoja córka ma niesamowite rzęsy!

  • Reply Eva 19 lutego 2015 at 19:22

    Fajne zdjecia! Mlode robia miny jak zawodowe modelki 🙂 Oby wiecej takich przytulnych miejsc pracy 😀

  • Reply Osowiała Sowa 19 lutego 2015 at 19:29

    Dywan jest mega! Lecę go obejrzeć 🙂

  • Reply LEVEL UP! studio 19 lutego 2015 at 23:54

    Jak ja kocham Cię czytać! I już, już miałam pytać skąd mata i czy jest w innym kolorze, a tu bach, kod rabatowy, link do sklepu. Lecę na zakupy 😀
    Agnieszka

  • Reply lolanta 24 lutego 2015 at 22:18

    a gdzie można nabyć taki fajny plakat ze zwierzętami?

  • Reply The ghost in my home 10 marca 2015 at 00:42

    Ten komentarz został usunięty przez autora.

  • Reply The ghost in my home 10 marca 2015 at 00:43

    Przeczytanie takiego posta to jak spotkanie z grupą wsparcia na warsztatach psychologicznych 🙂
    Uśmiecham się i łączę „w bólu” jednocześnie! ;)))
    Pozdrawiam,
    Mama Ignacego i Juliana 🙂

  • Reply Ola 25 marca 2015 at 10:34

    Cudowny tekst. Doskonale wiem co czujesz. Chociaż sama mam tylko jedną współpracownicę, która 3 dni w tygodniu spędza u Dziadków, to i tak nie wiem w co ręce włożyć. Wyrzuty sumienia, gdy zamiast ogarniać mieszkanie piszę posty czy pakuje paczki, a gdy sprzątam z tyłu głowy chodzą myśli, że zaniedbuje pracę. Nie mówię już o zaniedbaniu kreatywnego rozwoju mojego dziecka 🙂 A i tak to kocham! Nie ma to jak domowa korporacja.

  • Leave a Reply

    Serwus!

    Mrs Polka Dot

    JESTEM AGNIESZKA

    Jestem niepoprawną estetką ze słabością do pięknych przedmiotów i niestrudzoną kuchenną eksperymentatorką. Celebruję codzienność, cieszę się z małych rzeczy, dużo gadam, często się wzruszam. Uwielbiam fotografować, pisać i wymądrzać się, od ośmiu lat zajmuję się tym zawodowo.

    mój sklep

    Najnowsze posty

    przepisy